የይዘት ትርጉም አንቀጽ 112 ምዕራፍ ሱረቱ አል-ሙዕሚኑን - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 112

قَٰلَ كَمۡ لَبِثۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ عَدَدَ سِنِينَ

อัลลอฮฺจะถามพวกเขาว่า "พวกเจ้าพำนักอยู่ในแผ่นดินนานกี่ปี และพวกเจ้าได้เสียเวลาไปเท่าไรแล้ว?"

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• الكافر حقير مهان عند الله.

ผู้ปฏิเศษศรัทธานั้นเป็นผู้ที่ต่ำต้อยและไม่มีค่าใดๆ ณ ที่อัลลอฮฺ

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

การเยาะเย้ยต่อบรรดาคนคุณธรรมเป็นบาปอันใหญ่ยิ่งสมควรที่จะต้องถูกลงโทษ

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

การไม่ให้ความสำคัญต่อชีวิตเป็นผลที่นำไปสู่การปฏิเสธศรัทธา

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

การสรรเสริญต่ออัลลอฮฺนั้นเป็นหนึ่งในภาพพจน์ของมารยาทในการวิงวอนขอดุอาอ์

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

เมื่อพระองค์อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงเริ่มสูเราะฮฺด้วยการกล่าวถึงคุณลักษณะแห่งความความสำเร็จของเหล่าบรรดาผู้ศรัทธาแล้ว ก็เป็นเรื่องที่เหมาะสมที่จะทรงจบสุเราะฮฺด้วยการกล่าวถึงการขาดทุนของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาและการล้มเหลวของพวกเขา