የይዘት ትርጉም አንቀጽ 192 ምዕራፍ ሱረቱ አል-አዕራፍ - የሙኽተሰር ቁርአን ተፍሲር ትርጉም በቱርክኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 192

وَلَا يَسۡتَطِيعُونَ لَهُمۡ نَصۡرٗا وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ

Hâlbuki bu ibadet olunan ilahlar, ne kendilerine ibadet edenlere yardım etmeye güçleri vardır, ne de kendi nefislerine bir yardımda bulunabilirler. Öyleyse bunlara nasıl ibadet ederler?

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• في الآيات بيان جهل من يقصد النبي صلى الله عليه وسلم ويدعوه لحصول نفع أو دفع ضر؛ لأن النفع إنما يحصل من قِبَلِ ما أرسل به من البشارة والنذارة.

Ayetler, bir yarar elde etmek veya bir zararı yok etmek için Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'i kastederek ona dua edenin cahilliğini açıklamaktadırlar. Çünkü fayda, ancak gönderilmiş olduğu müjde ve uyarılardan hasıl olur.

• جعل الله بمنَّته من نوع الرجل زوجه؛ ليألفها ولا يجفو قربها ويأنس بها؛ لتتحقق الحكمة الإلهية في التناسل.

Çocuk sahibi olarak neslinin çoğalması hakkında ilahi hikmetin gerçekleşmesi için Yüce Allah erkeğe kendi cinsinden eşini bahşetmiş. Böylece erkek ülfet ve ünsiyet içinde yaşamıştır.

• لا يليق بالأفضل الأكمل الأشرف من المخلوقات وهو الإنسان أن يشتغل بعبادة الأخس والأرذل من الحجارة والخشب وغيرها من الآلهة الباطلة.

Yaratılmışların en üstünü, en kamili ve en şerefli olan insanın, en değersiz, en basit taş, tahta ve başka maddelerden yapılmış batıl ilahlara ibadet ederek bunlarla meşgul olması asla yaraşmaz.