የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ አድ ዱሓ - የሙኽተሰር ቁርአን ተፍሲር ትርጉም በቱርክኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

Sûretu'd-Duhâ

ከመዕራፉ ዓላማዎች:

بيان عناية الله بنبيه في أول أمره وآخره.

Yüce Allah'ın, Peygamberi -sallallahu aleyhi ve sellem-'e peygamberliğinin ilk başında ve sonunda olan yardımı beyan edilmiştir.

---

አንቀጽ: 1

وَٱلضُّحَىٰ

Yüce Allah, gündüzün ilk vaktine yemin etmiştir.

አንቀጽ: 2

وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ

Ve karanlığı bürüyüp, insanların hareketleri kesildiğinde geceye yemin etmiştir.

አንቀጽ: 3

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ

-Ey Peygamber!- Vahiy bir süre kesildiğinde müşriklerin dediği gibi, Rabbin seni ne terk etti ve ne de senden nefret etti.

አንቀጽ: 4

وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ

Ahiret yurdu, içinde bulunan kesintisiz kalıcı nimetlerden ötürü senin için dünya hayatından daha hayırlıdır.

አንቀጽ: 5

وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ

Yüce Allah sana ve ümmetine verdiklerinden razı olana kadar sana ve ümmetine büyük mükâfatlardan verecek.

አንቀጽ: 6

أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ

Seni, küçükken baban ölmüş bir halde buldu ve önce sana merhamet eden deden Abdülmuttalib’i, ardından amcan Ebu Talib’i sana sığınak kıldı.

አንቀጽ: 7

وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ

Seni, kitabın ve imanın ne olduğunu bilmez bir halde buldu da, sana bunlardan bilmediklerini öğretti.

አንቀጽ: 8

وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ

Seni fakir bir halde buldu ve seni zengin kıldı.

አንቀጽ: 9

فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ

Küçük yaşta babasını kaybetmiş kimselere kötü muamele etme ve onları küçümseme.

አንቀጽ: 10

وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ

İhtiyaç sahibi olan dilenciyi de azarlama.

አንቀጽ: 11

وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ

Allah’ın senin üzerine olan nimetlerine şükret ve bunlardan bahset.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• منزلة النبي صلى الله عليه وسلم عند ربه لا تدانيها منزلة.

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in Rabbi katında bulunan ve başka hiçbir makamın ulaşamayacağı yüce makamı.

• شكر النعم حقّ لله على عبده.

Nimetlere şükretmek Allah’ın kulları üzerindeki hakkıdır.

• وجوب الرحمة بالمستضعفين واللين لهم.

Zayıf kimselere karşı merhametli ve yumuşak davranmanın gerekliliği.