የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል-በይናህ - የቁርአን ተፍሲር ሙኽተሰር ትርጉም በቱርክኛ ቋንቋ - የገፅ ቁጥር 598 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

Sûretu'l-Beyyine

ከመዕራፉ ዓላማዎች:

بيان كمال الرسالة المحمدية ووضوحها.

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'e gelen dinin mükemmelliği ve (mesajın) apaçık oluşu anlatılmıştır.

---

አንቀጽ: 1

لَمۡ يَكُنِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡبَيِّنَةُ

Yahudi, Hristiyan ve müşrik kâfirler kendilerine apaçık deliller ve büyük kanıtlar gelinceye dek, küfür üzerine ittifak etmek ve toplanmaktan vazgeçecek değillerdi.

አንቀጽ: 2

رَسُولٞ مِّنَ ٱللَّهِ يَتۡلُواْ صُحُفٗا مُّطَهَّرَةٗ

Bu apaçık delil ve net kanıt, Allah’ın katından gönderilmiş sadece temiz olanların dokunabileceği tertemiz kitabı okuyan bir peygamberdir.

አንቀጽ: 3

فِيهَا كُتُبٞ قَيِّمَةٞ

O sahifelerde doğru haberler ve adaletli hükümler vardır. Sahifeler, insanları içinde iyilik ve doğruluk olan şeylere irşat eder.

አንቀጽ: 4

وَمَا تَفَرَّقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَةُ

Tevrat verilmiş olan Yahudiler ve İncil verilmiş olan Hristiyanlar, ancak Allah’ın kendilerine bir peygamber göndermesinin ardından ayrılığa düştüler. Onlardan bazıları Müslüman oldu. Bazıları ise peygamberinin doğru olduğunu bildikleri halde küfürde direterek devam etti.

አንቀጽ: 5

وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ حُنَفَآءَ وَيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَذَٰلِكَ دِينُ ٱلۡقَيِّمَةِ

Burada Yahudi ve Hristiyanların işlediği günah ve inadı ortaya çıkıyor. Onlara bu Kur’an’da, bir tek Allah’a ibadet etmeleri, şirkten uzak durmaları, namazı kılmaları ve zekât vermeleri dışında kendi kitaplarında emredilenlerden başka bir şey emredilmedi. Onlara emredilen o din, içinde hiçbir eğrilik bulunmayan dosdoğru olan dindir.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• فضل ليلة القدر على سائر ليالي العام.

Kadir Gecesi'nin, senenin geri kalan gecelerine olan üstünlüğü ifade edilmiştir.

• الإخلاص في العبادة من شروط قَبولها.

İbadette ihlas, o ibadetin kabul şartlarından biridir.

• اتفاق الشرائع في الأصول مَدعاة لقبول الرسالة.

Dinlerin temel prensiplerindeki uyum, iletilen mesajın kabul görmesi için bir sebeptir.