የይዘት ትርጉም አንቀጽ 130 ምዕራፍ ሱረቱ አል-በቀራህ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 130

وَمَن يَرۡغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبۡرَٰهِـۧمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَقَدِ ٱصۡطَفَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Иброҳим алайҳиссаломнинг динидан ўзига жабр қилиб, ҳақиқат ўрнига залолатни, азизлик турганда хорликни танлаган бефаросат, калтафаҳм одамларгина юз ўгиради. Биз уни бу дунёда пайғамбар ва дўст қилиб танладик, охиратда эса у Аллоҳ топширган вазифани адо этиб, олий мартабаларга эришган солиҳлар қаторидан жой олади.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

Тақводор мўмин ўзининг солиҳ амалларига алданиб қолмайди. Аксинча, доим қабул бўлмай қолишидан қўрқиб туради. Шунинг учун Аллоҳдан қабул қилишини сўраб, тинимсиз дуо қилади.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

Пайғамбарлар отаси Иброҳим алайҳиссаломнинг дуоси нақадар баракали бўлди. Аллоҳ унинг дуосини ижобат қилиб, пайғамбарлар хотами ва афзали Муҳаммад алайҳиссаломни Макка аҳлидан чиқарди.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

Иброҳим алайҳиссаломнинг дини инсон табиатига мувофиқ келадиган покиза миллат динидир. Ундан фақат ўз табиатига қарши чиқадиган нодон-жоҳилларгина юз ўгирадилар.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

Зурриётга ҳидоятга эргашишни васият қилишнинг, улардан ҳақиқатни маҳкам ушлаш ва унинг устида сабот билан туриш ҳақида аҳду паймон олишнинг машруълиги.