የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል-ሙዕሚኑን - የቁርኣን አጭር ማብራርያ ትርጉም በኡዝቤክኛ ቋንቋ - የገፅ ቁጥር 344 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 28

فَإِذَا ٱسۡتَوَيۡتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى ٱلۡفُلۡكِ فَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي نَجَّىٰنَا مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Сен ва сен билан бирга нажот топган мўминлар кемага чиқиб олгач: "Бизни кофир қавмдан қутқарган, уларни эса ҳалок қилган Аллоҳга ҳамд бўлсин", дегин.

አንቀጽ: 29

وَقُل رَّبِّ أَنزِلۡنِي مُنزَلٗا مُّبَارَكٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ

Яна айт: «Парвардигорим, мени бир муборак манзилга туширгин. Сен Ўзинг энг яхши туширгувчисан».

አንቀጽ: 30

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ وَإِن كُنَّا لَمُبۡتَلِينَ

Мазкур ишларда, яъни, Нуҳ алайҳиссалом ва мўминлар нажот топиб, кофирлар ҳалок бўлишида Бизнинг қудратимизни, пайғамбарларни қўллаб, кофирларни ҳалок этишимизни кўрсатиб турадиган оят-аломатлар, ибратлар бор. Биз Нуҳ қавмини синаган эдик. Токи, ким мўмин, ким кофир экани, ким итоатгўй, ким осий экани аниқлашсин.

አንቀጽ: 31

ثُمَّ أَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ

Нуҳ қавмини ҳалок қилганимиздан кейин бошқа умматни пайдо қилдик.

አንቀጽ: 32

فَأَرۡسَلۡنَا فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ

Уларга Аллоҳга даъват этадиган бир пайғамбарни юбордик. Пайғамбар деди: "Ёлғиз Аллоҳгагина ибодат қилинглар. Сизлар учун Ундан ўзга чин маъбуд йўқдир. Аллоҳдан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила тақво қилмайсизларми?"

አንቀጽ: 33

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَتۡرَفۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا مَا هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يَأۡكُلُ مِمَّا تَأۡكُلُونَ مِنۡهُ وَيَشۡرَبُ مِمَّا تَشۡرَبُونَ

Қавми орасидаги Аллоҳга куфр келтирган, охиратни ва ундаги савобу жазони инкор қиладиган, шу дунёда Биз ато этган неъматларга керилиб, ҳаддидан ошган зодагонлар ўзларининг тобелари ва оммага шундай дедилар: "Бу ҳам худди сизларга ўхшаган бир инсон, холос. Сизлар ейдиган нарсадан ейди. Сизлар ичадиган нарсадан ичади. Пайғамбар бўладиган даражада унинг сизлардан ортиқ жойи йўқ".

አንቀጽ: 34

وَلَئِنۡ أَطَعۡتُم بَشَرٗا مِّثۡلَكُمۡ إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

Ўзингизга ўхшаган бир одамга итоат қиладиган бўлсангиз, аниқ зарар кўрасиз. Чунки худоларингизни ташлаб, унга итоат қилишдан ҳеч қандай фойда йўқ. Ўзингиздан ортиқ жойи йўқ одамга эргашишдан не наф?

አንቀጽ: 35

أَيَعِدُكُمۡ أَنَّكُمۡ إِذَا مِتُّمۡ وَكُنتُمۡ تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَنَّكُم مُّخۡرَجُونَ

Ўзини пайғамбар деб даъво қилаётган бу одам сизлар ўлиб, тупроқ ва суяк бўлиб кетганингиздан кейин қайта тириласизлар, деб ваъда қиляптими? Шу гап ақлга сиғадими?

አንቀጽ: 36

۞ هَيۡهَاتَ هَيۡهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ

Тупроқ ва суяк бўлиб кетганингиздан кейин қайта тирилиб, қабрлардан чиқиб келиш ваъдаси ҳақиқатдан нақадар узоқ! Буни ақл бовар қилмайди.

አንቀጽ: 37

إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا نَمُوتُ وَنَحۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ

Шу дунё ҳаётидан бошқа ҳаёт йўқ. Охират ҳаёти бўлмайди. Кимдир ўлади, яна кимдир туғилади. Қиёмат куни ҳисоб учун қайта тирилмаймиз.

አንቀጽ: 38

إِنۡ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا وَمَا نَحۡنُ لَهُۥ بِمُؤۡمِنِينَ

Ўзини пайғамбар деб даъво қилаётган бу одам шу даъвоси билан Аллоҳга қарши ёлғон тўқияпти. Биз унга иймон келтирмаймиз.

አንቀጽ: 39

قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي بِمَا كَذَّبُونِ

Пайғамбар деди: "Улар мени ёлғончига чиқараётганлари учун мени қўллаб-қувватлаб, улардан қасос олиб бер".

አንቀጽ: 40

قَالَ عَمَّا قَلِيلٖ لَّيُصۡبِحُنَّ نَٰدِمِينَ

Аллоҳ унга шундай жавоб берди: "Бироздан кейин ҳақни тан олмай, ёлғонга чиқараётганлар қилган ишларига надомат чекиб қоладилар".

አንቀጽ: 41

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ بِٱلۡحَقِّ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ غُثَآءٗۚ فَبُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Азобга лойиқ бўлганлари сабабли уларни бир даҳшатли ҳайқириқ тутди. Шу билан уларни хас-хашакка айлантирдик. Золим қавмга ҳалокат бўлгай.

አንቀጽ: 42

ثُمَّ أَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قُرُونًا ءَاخَرِينَ

Уларни ҳалок этганимиздан кейин Лут қавми, Шуайб қавми, Юнус қавми каби бошқа умматларни пайдо қилдик.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• وجوب حمد الله على النعم.

Берган неъматлари учун Аллоҳга ҳамд айтиш вожибдир.

• الترف في الدنيا من أسباب الغفلة أو الاستكبار عن الحق.

Бу дунёдаги фаровонлик ғафлат ёки кибрланиб ҳақни тан олмасликка олиб бориб қўйиши мумкин.

• عاقبة الكافر الندامة والخسران.

Кофирнинг оқибати шармандалик ва надоматдир.

• الظلم سبب في البعد عن رحمة الله.

Зулм Аллоҳнинг раҳматидан узоқлаштирадиган омилдир.