የይዘት ትርጉም አንቀጽ 51 ምዕራፍ ሱረቱ አል-አንዓም - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 51

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

Эй Пайғамбар, бу Қуръон билан Қиёмат кунида Парвардигорлари қошида тўпланишдан қўрқадиган зотларни огоҳлантиринг. Ўшанда улар учун Аллоҳдан ўзга фойда келтира оладиган бир дўст ҳам, улардан зарарни даф қила оладиган бир шафоатчи ҳам бўлмас. Шояд, шунда Аллоҳдан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш билан тақво қилсалар. Ана шунда улар Қуръондан фойдалана оладиган зотларга айланадилар.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• الأنبياء بشر، ليس لهم من خصائص الربوبية شيء البتة، ومهمَّتهم التبليغ، فهم لا يملكون تصرفًا في الكون، فلا يعلمون الغيب، ولا يملكون خزائن رزق ونحو ذلك.

Пайғамбарлар ҳам одамлар. Уларда ҳеч қанақа парвардигорлик хусусияти йўқ. Уларнинг вазифаси ҳақни етказиш, холос. Улар коинотни бошқара олмайдилар, ғайбни билмайдилар ва ризқ конлари уларнинг қўлида эмас.

• اهتمام الداعية بأتباعه وخاصة أولئك الضعفاء الذين لا يبتغون سوى الحق، فعليه أن يقرِّبهم، ولا يقبل أن يبعدهم إرضاء للكفار.

Даъватчи ўзининг тобеларига алоҳида эътибор қаратмоғи лозим. Айниқса, ҳақдан ўзга нарсани умид қилмайдиган фақир тобеларига. Уларни ўзига яқин олмоғи ва кофирлар кўнглини оламан деб, уларни ўзидан қувмаслиги лозим.

• إشارة الآية إلى أهمية العبادات التي تقع أول النهار وآخره.

Куннинг аввали ва охирида қилинадиган ибодатларнинг нақадар аҳамиятли эканига ишора қилиняпти.