ترجمة معاني آية 122 سورة آل عمران - الترجمة الفارسية الدرية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 122

إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

چون دو گروهی از شما خواستند سستی کنند، و الله کارساز‌شان بود (که آنها را از سستی نگاه داشت) و مؤمنان باید بر الله توکل کنند.