ترجمة معاني آية 258 سورة البقرة - الترجمة الهولندية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 258

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِي حَآجَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنۡ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

258. Hebt u niet nagedacht over degene die met Ibraahiem redetwistte over zijn Heer, omdat Allah hem het koninkrijk gegeven had? Toen Ibraahiem tegen hem zei: “Mijn Heer is Degene Die het leven geeft en de dood veroorzaakt.” Hij zei: “Ik geef het leven en veroorzaak de dood.” Ibraahiem zei: “Waarlijk! Allah laat de zon in het oosten opkomen, laat u hem dan van het westen opkomen.” De ongelovige werd zo dus verpletterend verslagen. En Allah leidt niet de mensen die onrechtvaardig zijn.