ترجمة معاني آية 8 سورة الزمر - الترجمة اليونانية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 8

۞ وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ مِّنۡهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدۡعُوٓاْ إِلَيۡهِ مِن قَبۡلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلۡ تَمَتَّعۡ بِكُفۡرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ

Όταν κάποια συμφορά αγγίξει τον άνθρωπο (τον άπιστο), επικαλείται τον Κύριό του (να τον σώσει), στρεφόμενος προς Αυτόν με πλήρη μεταμέλεια. Έπειτα όταν (ο Αλλάχ) τού παραχωρεί μία χάρη απ' Αυτόν, τότε εγκαταλείπει (ο άνθρωπος) την επίκληση που έκανε πριν προς Αυτόν (όταν βρισκόταν σε κακουχίες), και αποδίδει στον Αλλάχ εταίρους στη λατρεία, για να παραπλανήσει άλλους από το Δρόμο Του. Πες (ω, Προφήτη, σε αυτόν): «Απόλαυσε την απιστία σου για λίγο· πράγματι, εσύ είσαι από τους κατοίκους της Φωτιάς!»