ترجمة معاني آية 17 سورة الكهف - الترجمة الخميرية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 17

۞ وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا

ហើយអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នឹងឃើញព្រះអាទិត្យនៅពេលដែលវារះ គឺជេ្រទៅខាងស្ដ្ដាំនៃរូងភ្នំរបស់ពួកគេ ហើយនៅពេល ដែលវាលិច គឺជេ្រទៅខាងឆេ្វងវិញ ខណៈដែលពួកគេស្ថិតនៅ កន្លែងដែលទូលាយនៃរូងភ្នំ។ នោះគឺជាភស្ដុតាងមួយកុ្នងចំណោម ភស្ដុតាងៗរបស់អល់ឡោះ។ អ្នកណាហើយដែលអល់ឡោះចង្អុល បង្ហាញគឺអ្នកនោះជាអ្នកដែលទទួលបានការចង្អុលបង្ហាញ។ រីឯអ្នក ណាដែលទ្រង់ធ្វើឱ្យគេវងេ្វងគឺអ្នកនឹងមិនអាចរកអ្នកគាំពារមកដឹក នាំគេ(ឱ្យទៅរកមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ)បានជាដាច់ខាត។