ترجمة معاني آية 22 سورة النور - الترجمة الخميرية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 22

وَلَا يَأۡتَلِ أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ مِنكُمۡ وَٱلسَّعَةِ أَن يُؤۡتُوٓاْ أُوْلِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَلۡيَعۡفُواْ وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

ហើយចូរកុំឱ្យអ្នកដែលមានកិត្ដិយសថ្លៃថ្នូរនិងមានទ្រព្យ សម្បត្ដិស្ដុកស្ដម្ភក្នុងចំណោមពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)ស្បថថាៈ ឈប់បរិច្ចាគទានដល់បងប្អូនសាច់ញាតិ(របស់គេ) និងបណ្ដាអ្នក ក្រីក្រ ហើយនិងបណ្ដាអ្នកភៀសខ្លួនក្នុងមាគ៌ាអល់ឡោះឱ្យសោះ។ ហើយចូរឱ្យពួកគេអភ័យទោស និងចេះអធ្យាស្រ័យឱ្យគ្នា។ តើពួក អ្នកមិនចូលចិត្ដចង់ឱ្យអល់ឡោះអភ័យទោសដល់ពួកអ្នកទេឬ? ហើយអល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់ ។