ترجمة معاني آية 23 سورة الزمر - الترجمة الخميرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 23

ٱللَّهُ نَزَّلَ أَحۡسَنَ ٱلۡحَدِيثِ كِتَٰبٗا مُّتَشَٰبِهٗا مَّثَانِيَ تَقۡشَعِرُّ مِنۡهُ جُلُودُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمۡ وَقُلُوبُهُمۡ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٍ

អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ចុះមកលើអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ព្យាការីមូហាំម៉ាត់ នូវគម្ពីរគួរអានដែលជាបន្ទូលដ៏ល្អប្រពៃជាទីបំផុត។ ទ្រង់បានបញ្ចុះវាដោយមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាចំពោះភាពសច្ច ភាពល្អប្រពៃ ភាពស៊ីគ្នា(ស្របគ្នា) និងមិនមានភាពផ្ទុយគ្នានោះឡើយ ដោយនៅក្នុងគម្ពីរគួរអាននោះ មាននិយាយអំពីរឿងរ៉ាវប្រវត្តិសាស្ត្រផ្សេងៗ ក្បួនច្បាប់នានា ការសន្យា(ឋានសួគ៌សម្រាប់អ្នកមានជំនឿ) និងការព្រមាន(ដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះពួកប្រឆាំង) លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់អ្នកដែលស្ថិតនៅលើការពិត លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ពួកដែលស្ថិតនៅលើភាពខុសឆ្គង និងរឿងរ៉ាវផ្សេងៗទៀត។ ស្បែករបស់បណ្តាអ្នកដែលខ្លាចម្ចាស់របស់ពួកគេ ព្រឺញាប់ញ័រនៅពេលដែលពួកគេបានឮវាក្យខណ្ឌដែលដែលលើកឡើងពីការព្រមានដាក់ទណ្ឌកម្ម និងការគម្រាមដែលមានក្នុងវា(គម្ពីរគួរអាន)នោះ។ បន្ទាប់មក ស្បែករបស់ពួកគេ និងចិត្តរបស់ពួកគេមានភាពទន់ភ្លន់ទៅកាន់ការរំលឹករបស់អល់ឡោះនៅពេលដែលពួកគេបានឮវាក្យខណ្ឌដែលលើកឡើងពីក្តីសង្ឃឹម និងដំណឹងរីករាយ។ អ្វីដែលបានលើកឡើងខាងលើទាក់ទងនឹងគម្ពីរគួរអាន ហើយនិងឥទ្ធិពលរបស់វានោះ គឺជាការចង្អុលបង្ហាញរបស់អល់ឡោះដែលទ្រង់ចង្អុលបង្ហាញនឹងវាចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយជនណាហើយដែលអល់ឡោះបានធ្វើឲ្យគេវង្វេងដោយទ្រង់មិនផ្តល់ការចង្អុលបង្ហាញដល់រូបគេទេនោះ ពិតណាស់ គឺរូបគេគ្មានអ្នកដែលចង្អុលបង្ហាញរូបគេ(ទៅកាន់ការពិត)នោះឡើយ។

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• أهل الإيمان والتقوى هم الذين يخشعون لسماع القرآن، وأهل المعاصي والخذلان هم الذين لا ينتفعون به.

• បណ្តាអ្នកមានជំនឿនិងកោតខ្លាចអល់ឡោះ ពួកគេគឺជាអ្នកដែលមានភាពកោតខ្លាចនៅពេលស្តាប់គម្ពីរគួរអាន។ រីឯពួកដែលប្រព្រឹត្តល្មើសវិញនោះ ពួកគេគឺជាពួកដែលមិនបានទទួលផលប្រយោជន៍អ្វីពីគម្ពីរគួរអានឡើយ។

• التكذيب بما جاءت به الرسل سبب نزول العذاب إما في الدنيا أو الآخرة أو فيهما معًا.

• ការបដិសេធនឹងអ្វីដែលបណ្តាអ្នកនាំសារទាំងឡាយបាននាំមក គឺជាមូលហេតុនៃការទម្លាក់នូវទណ្ឌកម្ម ដោយជួនកាល ទ្រង់អាចដាក់ទណ្ឌកម្មដល់ពួកគេនៅលើលោកិយនេះ ឬក៏នៅថ្ងៃបរលោក ឬទាំងក្នុងលោកិយនិងថ្ងៃបរលោក។

• لم يترك القرآن شيئًا من أمر الدنيا والآخرة إلا بيَّنه، إما إجمالًا أو تفصيلًا، وضرب له الأمثال.

• គ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ មិនថាកិច្ចលោកិយ ឬកិច្ចការបរលោកនោះទេ គឺសុទ្ធតែមានបញ្ជាក់នៅក្នុងគម្ពីរគួរអាន ដោយជួនកាល ការលើកឡើងមកបញ្ជាក់នោះជាលក្ខណៈសង្ខេប ឬជាលក្ខណៈពិស្តារ ហើយទ្រង់ក៏បានលើកជាឧទាហរណ៍ជាច្រើនដល់គេផងដែរ។