ترجمة معاني آية 4 سورة الطلاق - الترجمة الكردية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 4

وَٱلَّٰٓـِٔي يَئِسۡنَ مِنَ ٱلۡمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمۡ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَٰثَةُ أَشۡهُرٖ وَٱلَّٰٓـِٔي لَمۡ يَحِضۡنَۚ وَأُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا

ئەوانەی کە بێ ھیوا دەبن لەکەوتنە حەیزەوە لە ژنانتان ئەگەر (دەربارەی زانینی عیددەیان) دوو دڵ بوون ئەوا عیدەیان سێ مانگە وە (ھەروا) ئەوانەش کە (لەبەر منداڵی) ھێشتا حەیزیان پێیدا نەھاتووە (عیددەیان ھەر سێ مانگە) وە ژنانی سك پڕ (دوو گیان) عیددەیان ئەو کاتەیە کە سکەکەیان دابنێن، ھەر کەسێك لە خوا بترسێت خوا کاری بۆ ئاسان دەکات