ترجمة معاني آية 129 سورة طه - الترجمة الكردية - صلاح الدين - موسوعة القرآن الكريم

آية: 129

وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى

[ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ ] وه‌ ئه‌گه‌ر ئه‌و به‌ڵێنه‌ نه‌بوایه‌ له‌ خوای گه‌وره‌وه‌ كه‌ پێشتر داویه‌تی كه‌ سزایان دوا بخات بۆ ڕۆژی قیامه‌ت، یان سزایان نه‌دات تا به‌ڵگه‌ جێگیر نه‌كات به‌سه‌ریاندا [ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى (١٢٩) ] ئه‌و كاته‌ خوای گه‌وره‌ سزای ئه‌دان و سزاكه‌ی دوا نه‌ئه‌كه‌وت بۆ كاتی دیاریكراو كه‌ ڕۆژی قیامه‌ته‌.