ترجمة معاني آية 119 سورة الشعراء - الترجمة الكردية - صلاح الدين - موسوعة القرآن الكريم

آية: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

{خوای گەورە نوح پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم - و شوێنكەوتوانی رزگار دەكات‌و كافران نگرۆی ئاوەكە دەكات} [ فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (١١٩) ] وه‌ نوح و - صلی الله علیه وسلم - ئه‌و باوه‌ڕدارانه‌ی كه‌ له‌گه‌ڵیدا بوون له‌ناو كه‌شتییه‌ پڕه‌كه‌دا هه‌موومان ڕزگار كردن (كه‌ پڕ بوو له‌ هه‌موو شتومه‌ك و جووت نێرو مێ¬یه‌ك له‌ باڵنده‌و گیانله‌به‌ر بۆ ئه‌وه‌ى دواتر ژیان ده‌ست پێ بكاته‌وه‌).