ترجمة معاني آية 22 سورة الشعراء - الترجمة الكردية - صلاح الدين - موسوعة القرآن الكريم

آية: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

[ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (٢٢) ] به‌ڵام باسی ئه‌وه‌ ناكه‌ی كه‌ هه‌موو به‌نو ئیسرائیلت كردووه‌ به‌ عه‌بدو كۆیله‌ی خۆت و ده‌یانچه‌وسێنیته‌وه‌ كه‌ هه‌ر ئه‌مه‌یش وای كرد دایكم له‌ ترسی ئه‌وه‌ى تۆ نه‌مكوژیت منی هه‌ڵدایه‌ ناو ئاوه‌كه‌وه‌و كه‌وتمه‌ ژێر ده‌ستت ئێستاش منه‌ت ئه‌كه‌ی به‌سه‌رمدا.