ترجمة معاني آية 37 سورة فصلت - الترجمة الكردية - صلاح الدين - موسوعة القرآن الكريم

آية: 37

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلَّيۡلُ وَٱلنَّهَارُ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُۚ لَا تَسۡجُدُواْ لِلشَّمۡسِ وَلَا لِلۡقَمَرِ وَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ ٱلَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ

{تواناو ده‌سه‌لآتى خواى گه‌وره‌} [ وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ] وه‌ یه‌كێكی تر له‌ نیشانه‌كانی تاك و ته‌نهایی و تواناو ده‌سه‌ڵات و گه‌وره‌یی خوای گه‌وره‌ شه‌و و ڕۆژو خۆرو مانگه‌ [ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ ] ئێوه‌ كڕنوش مه‌به‌ن بۆ خۆرو مانگ [ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (٣٧) ] به‌ڵكو به‌ته‌نها كڕنوش به‌رن بۆ ئه‌و خوایه‌ی كه‌ خۆرو مانگی دروست كردووه‌ ئه‌گه‌ر ئێوه‌ به‌تاك و ته‌نها عیباده‌تی خوای گه‌وره‌ ئه‌كه‌ن.