ترجمة معاني آية 117 سورة المائدة - الترجمة الكردية - صلاح الدين - موسوعة القرآن الكريم

آية: 117

مَا قُلۡتُ لَهُمۡ إِلَّا مَآ أَمَرۡتَنِي بِهِۦٓ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۚ وَكُنتُ عَلَيۡهِمۡ شَهِيدٗا مَّا دُمۡتُ فِيهِمۡۖ فَلَمَّا تَوَفَّيۡتَنِي كُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِيبَ عَلَيۡهِمۡۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

[ مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ ] هیچ شتێكم پێیان نه‌وتووه‌ ته‌نها ئه‌و شته‌ نه‌بێ كه‌ تۆ فه‌رمانت به‌من كردووه‌ [ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ] من پێیانم وتووه‌ ئێوه‌ عیباده‌تی الله بكه‌ن كه‌ په‌روه‌ردگاری من و په‌روه‌ردگاری ئێوه‌یشه‌ [ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَا دُمْتُ فِيهِمْ ] تا خۆم له‌ ناویاندا بووم من شایه‌ت بووم به‌سه‌ریانه‌وه‌و چاودێریانم ئه‌كرد [ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي ] به‌ڵام كاتێك كه‌ منت به‌رز كرده‌وه‌ بۆ ئاسمان، لێره‌ (وه‌فات) به‌مانای مردن نایات، به‌ڵكو عیسى- صلى الله عليه وسلم - ماوه‌و ده‌مێنێت تا ڕۆژی قیامه‌ت وه‌كو له‌ چه‌نده‌ها فه‌رمووده‌دا هاتووه‌ كه‌ خوای گه‌وره‌ دایئه‌به‌زێنێ وه‌ ده‌جال ئه‌كوژێ [ كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ] كه‌ منت به‌رز كرده‌وه‌ تۆ خۆت چاودێر بووی به‌سه‌ریانه‌وه‌ وه‌ ئاگاداریان بووی وه‌ شایه‌ت بووی به‌سه‌ریانه‌وه‌ [ وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (١١٧) ] وه‌ تۆ شایه‌تی به‌سه‌ر هه‌موو شتێكدا.