ترجمة معاني آية 62 سورة هود - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری - موسوعة القرآن الكريم

آية: 62

قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ

62. گۆتن [ملەتێ وی گۆت]: هەی صالح ب ڕاستی تو بەری نوكە جهێ هیڤییا مە بوویی [كو تو ببییە سەروەرێ مە]، ئەرێ تو چاوا مە ژ پەرستنا وان پەرستییان ددەیە پاش، ئەوێت باب و باپیرێت مە پەرستنا وان دكر، و ب ڕاستی ئەم ب خۆ ژ وی تشتێ تو گازییا مە بۆ دكەی [كو پەرستنا خودێ ب تنێیە و هێلانا پەرستییێت مەیە] ب شك و دودلین.