ترجمة معاني آية 7 سورة هود - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 7

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

7. و ئەو ئەوە یێ ئەرد و ئەسمان د شەش ڕۆژاندا چێكری، و عەرشێ وی ل سەر ئاڤێ بوو [بەری ئەرد و ئەسمان بێنە چێكرن] دا هەوە بجەڕبینیت كا كارێ كێ‌ ژ هەوە باشترە [ژ یێ كێ]، و ئەگەر بێژی، ب ڕاستی هوین پشتی مرنێ دێ ساخ بنەڤە، ئەوێت گاوربوویین دێ بێژن: ئەڤە ژ سێرەبەندییەكا ئاشكەرا پێڤەتر نینە.