ترجمة معاني آية 110 سورة يوسف - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 110

حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

110. گاڤا پێغەمبەر [ژ باوەری ئینانا ملەتێت خۆ] بێ هیڤی بوویین، و هزر كرین كو ئەو درەوین هاتنە دانان ژ بەرێ ملەتێت خۆڤە، و سەركەڤتنا ئەو ل هیڤییێ‌ نەهات، وی دەمی سەركەڤتن و هاریكارییا‏ مە گەهشتە وان، ڤێجا ئەو هاتە ڕزگاركرن یێ مە ڤیایی [پێغەمبەر و یێت باوەری د گەل ئینایین]، و ئیزایا مە ژ ملەتێ گونەهكار نائێتە ڤەگرتن و ژێ نادەینە پاش.