ترجمة معاني آية 41 سورة يوسف - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 41

يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ أَمَّآ أَحَدُكُمَا فَيَسۡقِي رَبَّهُۥ خَمۡرٗاۖ وَأَمَّا ٱلۡأٓخَرُ فَيُصۡلَبُ فَتَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِن رَّأۡسِهِۦۚ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ٱلَّذِي فِيهِ تَسۡتَفۡتِيَانِ

41. هەی هەڤالێت من یێت زیندانێ، هندی ئێك ژ هەوەیە دێ زڤڕیتەڤە سەر كارێ خۆ، و دێ مەیێ‌ (عەرەقێ) دەتە سەروەرێ خۆ، و هندی یێ دییە دێ ب دارێڤە ئێتە هەلاویستن و دێ ئێتە كوشتن، و بالندە دێ سەرێ وی خۆن، و ئەو كارێ هوین هەردو ژ من دپرسن ب دویماهیك هات و [ئەوا من گۆتییە هەوە] دێ هەر چێ بیت ژی.