ترجمة معاني آية 2 سورة الرعد - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 2

ٱللَّهُ ٱلَّذِي رَفَعَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ بِغَيۡرِ عَمَدٖ تَرَوۡنَهَاۖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُم بِلِقَآءِ رَبِّكُمۡ تُوقِنُونَ

2. ئەو خودایێ ئەسمان وەكی هوین دبینن بێ ستوین بلندكرین، پاشی بلندبوو سەر عەرشی [بلندبوونەكا بێ چاوایی و لائقی وی] و ڕۆژ و هەیڤ بن ئەمری خۆ كرن [ئێخستنە د بەرژەوەندییا بەنییاندا]، و هەمی دئێن و دچن هەتا ڕۆژەكا دیاركری ل دەڤ خودێ [كو ڕۆژا قیامەتێیە] و كاروبارێت ئافراندنێ ب ڕێڤە دبەت و ئایەت و نیشانان بۆ هەوە ڕۆن دكەت [دا هوین پێ بگەهنە تاك و تەنیایییا خودێ و دەستهەلاتدارییا وی پێ بنیاسن]، بەلكی هوین بێ گۆمان باوەرییێ ب ژڤانێ‌ خودایێ خۆ بینن كو ڕۆژا قیامەتێیە.