ترجمة معاني آية 32 سورة ابراهيم - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 32

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزۡقٗا لَّكُمۡۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡفُلۡكَ لِتَجۡرِيَ فِي ٱلۡبَحۡرِ بِأَمۡرِهِۦۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡأَنۡهَٰرَ

32. خودێ ئەوە یێ ئەرد و ئەسمان چێكرین و باران ژ ئەسمانی ئینایییە خوارێ، ڤێجا [ب وێ بارانێ] فێقییێت ڕەنگ ڕەنگ یێت بۆ هەوە دەرئێخستین و كرینە ڕزقێ هەوە، و گەمی بۆ هەوە یێت سەرنەرم كرین و ب ساناهی ئێخستین، دا ب ئەمرێ خودێ د دەریایێدا بچن، [و هەوە و تشتێت هەوە ژ جهەكی ببەنە جهەكێ دی]. و ڕویبار بۆ هەوە ساناهی و بەردەست كرن [دا هوین ژێ ڤەخۆن و تۆڤچینییا خۆ پێ بكەن].