ترجمة معاني آية 6 سورة ابراهيم - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 6

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ أَنجَىٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ

6. و بیننە بیرا خۆ وەختێ مووسایی گۆتییە ملەتێ خۆ: نیعمەت و كەرەمێت خودێ بیننە بیرا خۆ، وەختێ هوین ژ فیرعەونییان ڕزگار كرین، كو وان ئیزایەكا خراب و دژوار ددا بەر هەوە، كوڕێت هەوە دكوشتن و ژن و كچێت هەوە [بۆ خدامینییا خۆ] دهێلان، ب ڕاستی ئەڤە ئەزموون و جەڕباندنەكا مەزن بوو بۆ هەوە.