ترجمة معاني آية 17 سورة الكهف - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 17

۞ وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا

17. و تو دێ بینی وەختێ ڕۆژ دهەلێت تیڕۆژكێت وێ ڕێكا خۆ ل سەر ڕەخێ ڕاستێ یێ شكەفتێ دگوهێزیت، و وەختێ ئاڤا دبیت ژ ملێ چەپێڤە ل وان نادەت، و ژ وان دبۆریت و ئەو د نیڤا شكەفتێڤە بوون [ئانكو نە هەلاتنێ و نە ئاڤابوونێ، ڕۆژێ ل وان نەددا هەر چەندە دەرێ شكەفتێ یێ ڤەكری ژی بوو، و ئەو د نیڤا وێدا بوون]، ئەڤە ژ نیشانێت [دەستهەلاتدارییا] خودێنە، و هەر كەسێ خودێ ڕاستەڕێ بكەت، نێ ئەوە ڕاستەڕێكری، و هەر كەسێ گومڕا و بەرزە بكەت، نێ تو چو هاریكار و ڕێبەر و ڕێناسان بۆ نابینی.