ترجمة معاني آية 57 سورة الكهف - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

57. و ما كی ژ وی ستەمكارترە یێ ب نیشان و ئایەتێت خودێ بێتە شیرەتكرن، پاشی پشتا خۆ بدەتێ [هزرا خۆ تێدا نەكەت و خۆ تێ نەگەهینیت]، و كریارێت ب دەستێ خۆ كرین [ژ خرابی و گونەهان] ژ بیر بكەت [هزرا خۆ د دویماهیكا واندا نەكەت]. و دا د قورئانێ نەگەهن، مە پەردە یێت ئێخستینە سەر دلێت وان، و مە كەڕاتی و گرانی یا ئێخستییە د گوهێت واندا، و ئەگەر داخوازا وان بكەی بۆ ڕاستەڕێیییێ‌ ژی [باوەرییێ و قورئانێ] ئەو چوجا ڕاستەڕێ نابن [چونكی نە هەقییێ دبینن، و نە گولێ دبن، و نە تێ دگەهن].