ترجمة معاني آية 126 سورة البقرة - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 126

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

126. و بۆ ملەتێ خۆ بێژە: دەمێ ئیبراهیم [دوعا ژ خودایێ خۆ كرین] گۆتی: خودێوۆ تو ڤی جهی بكە باژێرەكێ ئێمن، و خەلكێ وی یێ باوەری ب تە و ڕۆژا قیامەتێ ئینا، ژ فێقییان بدێ، [خودێ‌] گۆت: یێ گاور ببیت ژی ئەز دێ پێ خۆشكەم و پاشی ئەز دێ كێشمە د ئاگرێ دۆژەهێدا [ژ بەر گاورییا وان]، و پیسە بنەجهە.