ترجمة معاني آية 4 سورة الأنبياء - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 4

قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

4. [پێغەمبەری] گۆت: ب ڕاستی خودایێ من هەر گۆتنەكا د ئەرد و ئەسماناندا دئێتەكرن، ژێ ب ئاگەهە [ڤێجا چاوا پستەپستا هەوە دێ ل بەر بەرزەبیت]، و ئەو ب خۆ گوهدێر و زێدە زانایە [ئاگەهـ ژ هەمی گۆتن و پستەپستان هەیە، و چو ل بەر بەرزە نابیت].