ترجمة معاني آية 4 سورة الشعراء - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

4. و ئەگەر مە حەزكربایە، ئەم دا موعجیزەیەكێ ژ ئەسمانی بۆ وان هنێرین، دا ستۆیێت وان هەر چەمیایی بۆ مینن [ڤیابانە نەڤیابانە دا باوەرییێ ئینن، بەلێ مە ئەڤ باوەرییە ژ وان نەڤێت و ئەم وەناكەین، مە دڤێت ئەو، ب دلێ خۆ و بێ كۆتەكی، باوەرییێ بینن].