ترجمة معاني آية 12 سورة السجدة - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 12

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

12. [هەی موحەممەد] ئەگەر تە گونەهكار وەختێ سەرێ وان یێ شۆر و چەمیایی، ل دەڤ خودایێ وان دیتبانە [دا عەجێبیان بینی]، [دبێژن]: خودێوۆ مە دیت و مە گولێ بوو [ژڤانێ تە دایی مە دیت و ڕاستییا پێغەمبەرێ تە مە گولێبوو]، ڤێجا تو مە بزڤڕینەڤە [دنیایێ] ئەم دێ كار و كریارێت باش كەین [هەروەكی تە ئەمرێ مە پێ كری]، ب ڕاستی ئەم پشتڕاست بوویین و گۆمان ل دەڤ مە نەما [كو موحەممەد ڕاست پێغەمبەرە، و قیامەت ژی یا ڕاستە].