ترجمة معاني آية 37 سورة فاطر - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 37

وَهُمۡ يَصۡطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ أَوَلَمۡ نُعَمِّرۡكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَآءَكُمُ ٱلنَّذِيرُۖ فَذُوقُواْ فَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِن نَّصِيرٍ

37. و تێدا دبیتە هەوار هەوارا وان [و دبێژن]: خودێوۆ مە دەربێخە، دا ئەم كارێ ڕاست و دورست بكەین، نە ئەوێ بەری نوكە مە دكر، [خودێ دێ بێژیتە وان] ما مە هند دەرفەت و ژی [د دنیایێدا] نەدا هەوە، كو یێ بڤێت تێدا ل خۆ بزڤڕیت، ل خۆ بزڤڕیت و پێغەمبەر ژی بۆ هەوە هاتبوون [كو هەوە ژ ڤی جهی بترسینن]، دێ ڤێجا بخۆن و تامكەنێ، ب ڕاستی چو هاریكار و پشتەڤان بۆ ستەمكاران نینن.