ترجمة معاني آية 45 سورة فاطر - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 45

وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا

45. ئەگەر خودێ مرۆڤان ژ بەر كار و كریارێت وان كرین [ژ گونەهـ و خرابییان] ئیزا دابانە، چو خودان ڕوح ل سەر ڕوییێ ئەردی نەدهێلان، بەلێ وان بۆ وەختەكێ ڤەبڕی گیرۆ دكەت [كو ڕۆژا قیامەتێیە]، ڤێجا ئەگەر وەختێ وان هات [هەر ئێك ل دویڤ كارێ خۆ دێ ئێتە جزاكرن]، و خودێ ئاگەهـ ژ بەندەیێت خۆ هەیە [و دزانیت هەر ئێك هێژایی چیە].