ترجمة معاني آية 49 سورة الزمر - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 49

فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

49. ڤێجا هەر وەختێ نەخۆشییەك [چ نەساخی چ خێزانی و ژاری و... هتد] گەهشتە مرۆڤی، دێ دوعایان ژ مە كەت [ئەم وێ نەخۆشییێ ل سەر ڕاكەین]، پاشی ئەگەر مە كەرەمەك ژ دەڤ خۆ دایێ، دێ بێژیت ئەڤە یا شارەزایییا منە، نەخێر وەسا نینە [نە یا شارەزایییا تەیە] بەلێ ئەڤە [كەرەما مە دایی تە] جەڕباندنە [كا دێ سوپاسییا خودێ كەی یان دێ سەرداچی]، بەلێ باراپتر ژ مرۆڤان ئەڤێ نوزانن [كو دانا مالی جەڕباندنە و ژ بەر هندێ ژی د سەر پێ خۆدا دچن].