ترجمة معاني آية 52 سورة المائدة - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 52

فَتَرَى ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يُسَٰرِعُونَ فِيهِمۡ يَقُولُونَ نَخۡشَىٰٓ أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٞۚ فَعَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَ بِٱلۡفَتۡحِ أَوۡ أَمۡرٖ مِّنۡ عِندِهِۦ فَيُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَآ أَسَرُّواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ نَٰدِمِينَ

52. ڤێجا تو دبینی ئەوێت نەساخی د دل و دەروونێ واندا هەی، بۆ دۆستینی و هاریكارییا‏ وان ب لەزن، [د دلێ خۆدا] دبێژن: ئەم دترسین نەخۆشییەك بۆ مە چێ ببیت [كو هەوجەی وان ببین]. ڤێجا هیڤی هەیە، خودێ سەركەڤتنەكێ یان ژی فەرمانەكێ ژ دەڤ خۆ [ب پاشڤەبرن و شكەستنا جوهییان و دیاركرنا نهینییێت دوڕوییان] بدەتە هەوە، ڤێجا ئەو [دوڕوی] ل سەر ئەوا د دلێ خۆدا ڤەشارتین [كو دۆستینی و هاریكارییا‏ جوهییانە، ژ ترسا كو ڕۆژ ل موسلمانان بقولپیت] پەشێمان ببن.