ترجمة معاني آية 4 سورة الطلاق - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 4

وَٱلَّٰٓـِٔي يَئِسۡنَ مِنَ ٱلۡمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمۡ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَٰثَةُ أَشۡهُرٖ وَٱلَّٰٓـِٔي لَمۡ يَحِضۡنَۚ وَأُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا

4. و ژنێت هەوە ئەوێت ژ عوزران خلاس بوویین [ئەوێت دانعەمر]، ئەگەر هوین ل ژڤانێ وان ب شك كەڤتن [یان هەوە نەزانی]، و [بزانن] ژڤانێ وان سێ هەیڤن، و ئەوێت نەكەڤتینە د بێ نڤێژیاندا [ئانكو ئەوێت بچویك و هێژ خوین نەدیتین] ژڤانێ وان ژی سێ هەیڤن، و ژنێت ب حال ژڤانێ (عیددەیا) وان ئەوە بچویك ببن، و هەر كەسێ تەقوا خودێ بكەت و ژێ بترسیت، خودێ كارێ وی دێ بۆ ب ساناهی ئێخیت.