ترجمة معاني آية 67 سورة الأنفال - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 67

مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

67. بۆ چو پێغەمبەران دورست نینە ئێخسیر هەبن [و بەدەلێ بەرانبەر وەرگرن]، هەتا كوشتنەكا زێدە د ئەردیدا نەكەن [دا گاور ڕسوا ببن و پشتەڤانێت وان كێم ببن] و هەوە [ب وەرگرتنا بەدەلێ بەرانبەر ئازاكرنا وان]، پەرتال و متایێ دنیایێ دڤێت، و خودێ خێرا ئاخرەتێ بۆ هەوە دڤێت، و خودێ ب خۆ سەردەست و كاربنەجهە.