ترجمة معاني آية 26 سورة الإسراء - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 26

وَاٰتِ ذَا الْقُرْبٰی حَقَّهٗ وَالْمِسْكِیْنَ وَابْنَ السَّبِیْلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیْرًا ۟

او ورکوه-ای مومنه- خپلوانو ته حق د خپلولۍ (صله رحمۍ)، او ورکړه مسکین ته حق د هغه، او ورکړه لاروي ته په سفر د هغه کې، او مه خرچ کوه مال خپل په ګناه کې، او یا د زیاتي په ډول.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

انسان لره پکاره دی چې د خیر کوم کار کولی شي باید ویې کړي او کوم کار چې نشي کولی د هغه نیت دې وکړي، د دې لپاره چې په دې ورته ثواب میلاو شي.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

د دنيا په نعمتونو د الله پر رضا استدلال کول ندي په کار، ځکه هغه کله نا مسلمان ته هم ورکول کيږي او د هغه پايله د الله سزا ته ورګرځېدل وي.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

د مور او پلار سره نیکي کول فرض او واجب دي، او یقینا الله تعالی د هغوی قدر کول خپل شکر او قدر کولو سره یوځای کړي د هغوی د لوی فضیلت د وجې نه.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

اسلام بې ځایه خرچ کول حراموي، او بې ځایه خرچ کول دې ته وایې: د مال خرچ کول په نا حقه توګه.