ترجمة معاني آية 221 سورة البقرة - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 221

وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكٰتِ حَتّٰی یُؤْمِنَّ ؕ— وَلَاَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِّنْ مُّشْرِكَةٍ وَّلَوْ اَعْجَبَتْكُمْ ۚ— وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِیْنَ حَتّٰی یُؤْمِنُوْا ؕ— وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَیْرٌ مِّنْ مُّشْرِكٍ وَّلَوْ اَعْجَبَكُمْ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ یَدْعُوْنَ اِلَی النَّارِ ۖۚ— وَاللّٰهُ یَدْعُوْۤا اِلَی الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِاِذْنِهٖ ۚ— وَیُبَیِّنُ اٰیٰتِهٖ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُوْنَ ۟۠

-اې مومنانو- پر الله تعالی باندې له شرک کوونکو ښځو سره نکاح مه کوئ، تر هغو چې پر واحد الله یې ایمان نه وي راوړی، او په اسلام کې نه وي داخلې شوي، او یقینا یوه وینځه چې په الله تعالی او د هغه په رسول باندې ایمان لري، له آزادې بُت پرستې ښځې نه ډېره غوره ده، که څه هم د هغې مال او ښکلا تاسې په تعجب کې اچولي یئ او مسلمانې ښځې کافرو نارینه وو ته په نکاح مه ورکوئ او یو غلام چې په الله تعالی او د هغه په رسول ایمان لري ډېر غوره دی له آزاد مشرک څخه، اګر که تاسو هغه په تعجب کې اچوي، دغه خلک چې مشرکان دي -نارینه او زنانه- په خپلو ویناوو او کړنو هغه څه ته بلل کوي چې د جهنم اورته رسېږي او الله تعالی نیکو کارونو ته بلنه کوي، هغه چې جنت او د ګناهونو بښنې ته رسول کوي، د الله تعالی په فضل او اجازې سره، او الله تعالی خپلو بندګانو ته خپل آیاتونه (نښې) ښکاره کوي شاید چې د هغه څه نه عبرت واخلی چې دا پرې دلالت کوي پس عمل پرې وکړي.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• تحريم النكاح بين المسلمين والمشركين، وذلك لبُعد ما بين الشرك والإيمان.

د مسلمانانو او مشرکانو ترمنځ نکاح حرامه ده، ځکه چې د شرک او ایمان ترمنځ ډېر فرق دی.

• دلت الآية على اشتراط الولي عند عقد النكاح؛ لأن الله تعالى خاطب الأولياء لمّا نهى عن تزويج المشركين.

آیت پدې دلالت کوي چې د نکاح تړلو په وخت کې د ولي موجودیت شرط دی؛ ځکه چې الله تعالی له مشرکانو سره د نکاح د حراموالی په وخت کې د زنانو ولیانو ته خطاب کړی.

• حث الشريعة على الطهارة الحسية من النجاسات والأقذار، والطهارة المعنوية من الشرك والمعاصي.

شریعت له هر قسم نجاستونو او ګندګیو نه حسي پاکوالي ته هڅونه کوي، او له شرک او ګناهونه معنوي پاکوالي ته.

• ترغيب المؤمن في أن يكون نظره في أعماله - حتى ما يتعلق بالملذات - إلى الدار الآخرة، فيقدم لنفسه ما ينفعه فيها.

د مؤمن هڅونه دې ته چې باید د هغه نظر په خپلو ټولو کارونو کې -حتی هغه چې له خوندونو سره تړون ولري- آخرت ته وي، او هغه څه د ځان لپاره وړاندې کړي چې په هغې دنیا کې ورته ګټه رسوي.