وَلِكُلِّ اُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِّیَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ عَلٰی مَا رَزَقَهُمْ مِّنْ بَهِیْمَةِ الْاَنْعَامِ ؕ— فَاِلٰهُكُمْ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ فَلَهٗۤ اَسْلِمُوْا ؕ— وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِیْنَ ۟ۙ
او هر یو پخواني امت لپاره مونږ مقرر کړی وه طرېقه خاصه د وینې د تویولو الله تعالی ته د نږدېکت لپاره؛ د دې لپاره چې یادوي به نوم د الله تعالی په هغو چې دوی ئې حلالوي د دغو قربانیانو نه په وخت د حلالولو کې؛ د وجې د شکر کولو نه الله تعالی لره په هغه نعمتونو چې دوی ته یې ورکړي د اوښانو او غواګانو او ګډو بزو څخه، نو حقدرا د بندګۍ ستاسې په رښتیا سره -ای خلکو- یو دی هیڅ شریک ورله نشته، نو خاص یواځې هغه ته غاړه کیږدئ او د هغه تابعداري وکړئ، او زیری ورکړه -ای پېغمبره- عاجزي کوونکو او اخلاص کوونکو ته په هغه څه چې دوی پرې خوشحالیږي.
التفاسير: