اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَلَكَهٗ یَنَابِیْعَ فِی الْاَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهٖ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا اَلْوَانُهٗ ثُمَّ یَهِیْجُ فَتَرٰىهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهٗ حُطَامًا ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَذِكْرٰی لِاُولِی الْاَلْبَابِ ۟۠
بېشکه تاسو په لېدلو سره پوهېږئ چې الله له آسمانه د باران اوبه نازل کړي، نو په چینو او ویالو کې یې ننویستي، بیا په دې اوبو سره ګڼ رنګونه د کښت را وباسي، بیا کښت وچېږي، نو ته به یې -اې لیدونکیه- زیړ رنګه وینې پس له دې چې زرغون ؤ، بیا یې له وچوالي وروسته مېده خځلي شي، بېشکه په دې یادو شوو کې د ژونديو زړونو لپاره پند دی.
التفاسير: