ترجمة معاني آية 17 سورة الزخرف - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 17

وَاِذَا بُشِّرَ اَحَدُهُمْ بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهٗ مُسْوَدًّا وَّهُوَ كَظِیْمٌ ۟

او کله چې له هغوی کوم يوه ته د هغې لور زيری ورکړل شي چې خپل پالونکي ته يې نسبت کوي، نو مخ یې له غمه او خپګانه تک تور شي، او له غوسې ډک شي، نو څنګه خپل پالونکي ته د هغه څه نسبت کوي چې په خپله پرې غمجن کيږي کله چې د هغو زيری ورکړل شي.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• كل نعمة تقتضي شكرًا.

هر نعمت د شکر اېستلو غوښتنه کوي.

• جور المشركين في تصوراتهم عن ربهم حين نسبوا الإناث إليه، وكَرِهوهنّ لأنفسهم.

د مشرکانو په خپلو فکرونو کې هغه ظلم چې خپل پالونکي ته يې ښځينه منسوبې کړې او د ځانو لپاره يې بدې وګڼلې.

• بطلان الاحتجاج على المعاصي بالقدر.

په قدر باندې د ګناهونو په ترسره کولو د استدلال کولو بطلان.

• المشاهدة أحد الأسس لإثبات الحقائق.

ليدنه د حقيقتونو د اثبات لپاره يو له بنسټونو څخه ده.