ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
29
:
46
وَاِذْ صَرَفْنَاۤ اِلَیْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُوْنَ الْقُرْاٰنَ ۚ— فَلَمَّا حَضَرُوْهُ قَالُوْۤا اَنْصِتُوْا ۚ— فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا اِلٰی قَوْمِهِمْ مُّنْذِرِیْنَ ۟
ای رسوله! در په ياد کړه کله مو چې يوه ډله پېريان درولېږل ترڅو پرتا نازل شوی قرآن واوري، کله چې يې اورېدلو ته حاضر شول، ځينو يې ځينو ته وويل: غوږ ونيسئ ترڅو يې سم واورو، کله چې رسول صلی الله عليه وسلم لوستل پای ته ورسول، هغوی يې خپل قوم ته راوګرځېدل ترڅو يې د الله له عذابه ووېروي که چېرې پر دغه قرآن ايمان رانه وړي.
التفاسير:
30
:
46
قَالُوْا یٰقَوْمَنَاۤ اِنَّا سَمِعْنَا كِتٰبًا اُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوْسٰی مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ یَهْدِیْۤ اِلَی الْحَقِّ وَاِلٰی طَرِیْقٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟
هغوی يې خپل قوم ته وويل: ای زموږ قومه! پرته له شکه موږ داسې کتاب واورېدلو چې له موسی وروسته الله نازل کړی دی د الله له لوري د پخوانيو نازل کړل شويو کتابونو تصديقوونکی دی، دغه کتاب چې موږ واورېدلو حق ته لارښوونه کوي، او نېغه لار ښيي، او هغه د اسلام لاره ده.
التفاسير:
31
:
46
یٰقَوْمَنَاۤ اَجِیْبُوْا دَاعِیَ اللّٰهِ وَاٰمِنُوْا بِهٖ یَغْفِرْ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَیُجِرْكُمْ مِّنْ عَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟
ای زموږ قومه! په هغه حق کې د محمد-صلی الله علیه وسلم- خبره ومنئ چې ور بولي مو، او پردې ايمان راوړئ چې هغه د خپل پالونکي له لوري رالېږل شوی دی، الله به مو ګناهونه دروبښي، او له دردوونکې سزا به مو وژغوري چې ستاسو انتظار کوي، که چېرې په هغه حق کې يې خبره ونه منئ چې وربولي مو، او پردې خبره ايمان را نه وړئ چې هغه د پالونکي له لوري يې رالېږل شوی دی.
التفاسير:
32
:
46
وَمَنْ لَّا یُجِبْ دَاعِیَ اللّٰهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی الْاَرْضِ وَلَیْسَ لَهٗ مِنْ دُوْنِهٖۤ اَوْلِیَآءُ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟
او څوک چې د محمد صلی الله عليه وسلم هغه حق خبره ونه مني چې وربولي يې، نو په ځمکه کې به هيڅکله په تېښته له الله څخه ونه ژغورل شي، او له الله پرته هغه لره دوستان هم نشته چې له عذابه يې وساتي، او له دغه خلکو څخه په ښګاره توګه د حق لار ورکه ده.
التفاسير:
33
:
46
اَوَلَمْ یَرَوْا اَنَّ اللّٰهَ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَلَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقٰدِرٍ عَلٰۤی اَنْ یُّحْیِ الْمَوْتٰی ؕ— بَلٰۤی اِنَّهٗ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟
آيا دغه د بېرته راژوندي کېدو درواغ ګڼونکي مشرکان نه ويني، چې الله هغه ذات دی چې اسمانونه يې پيداکړي او ځمکه يې پيداکړې ده او د هغو د لوی والي او پرخوالي سربېره پيداکولو يې نه دی بې وسې کړی، هغه پردې ځواکمن دی چې د حساب او بدلې لپاره مړي را ژوندي کړي؟! ولې نه، پرته له شکه هغه هرومرو د هغوی پر ژوندي کولو ځواکمن دی، بېشکه هغه پاک ذات پر هرڅه وسي دی، نو د مړو له ژوندي کولو نه به وسې کيږي.
التفاسير:
34
:
46
وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا عَلَی النَّارِ ؕ— اَلَیْسَ هٰذَا بِالْحَقِّ ؕ— قَالُوْا بَلٰی وَرَبِّنَا ؕ— قَالَ فَذُوْقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ ۟
او هغه کسان چې په الله او د هغه په رسولانو یې کفر کړی دی کله چې په هغه ورځ اور ته وروړاندې کړای شي ترڅو پکې سزا ورکړل شي، نو د هغوی ته د چوپ کولو په موخه به ورته وويل شي: آيا دغه عذاب چې تاسو يې وينئ حق نه دی؟! او يا درواغ دی لکه څنګه مو چې په دنيا کې ويل؟! هغوی به وايي: ولې نه، په خپل پالونکي مو دې لوړه وي چې هغه حق دی، نو هغوی ته به وويل شي: پر الله د کفر کولو له امله سزا وڅکئ.
التفاسير:
35
:
46
فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ اُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَّهُمْ ؕ— كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مَا یُوْعَدُوْنَ ۙ— لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا سَاعَةً مِّنْ نَّهَارٍ ؕ— بَلٰغٌ ۚ— فَهَلْ یُهْلَكُ اِلَّا الْقَوْمُ الْفٰسِقُوْنَ ۟۠
نو ای رسوله! د خپل قوم له لوري ستا پر درواغ ګڼلو صبر کوه، لکه څنګه چې همت لرونکو رسولانو: نوح، ابراهيم، موسی، عيسی عليهم السلام صبر کولو، هغوی لره په سزا بيړه مه کوه، ګواکې ستا له قومه درواغ ګڼونکي چې کله په آخرت کې هغه عذاب وويني چې ژمنه يې ورسره کېدله، نو د عذاب د اوږدوالي له امله به داسې انګيري چې هغوی په دنيا کې له ورځې يوازې يوه ګړۍ وخت تېر کړی، دغه پر محمد صلی الله عليه وسلم نازل کړل شوی قرآن د انسانانو او پېريانو لپاره بلنه او بسنه کوونکی دی، ځکه په عذاب تباه کېدونکي يوازې په کفر او ګناهونو د الله له پيروۍ وتونکي خلک دي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• من حسن الأدب الاستماع إلى المتكلم والإنصات له.
د ادب له ښکلا دا هم دي چې ويناوال ته غوږ ونيول شي او ورته چوپ شي.
• سرعة استجابة المهتدين من الجنّ إلى الحق رسالة ترغيب إلى الإنس.
لارموندونکو پېريانو له خوا حق په بيړه منل د انسانانو د هڅولو لپاره يو پيغام دی.
• الاستجابة إلى الحق تقتضي المسارعة في الدعوة إليه.
د حق منل د دې غوښتنه کوي چې هغو ته په بلنه کې له بيړې کار واخېستل شي.
• الصبر خلق الأنبياء عليهم السلام.
صبر د انبياو عليهم السلام له خويونو څخه دی.
