قَالَ رَجُلٰنِ مِنَ الَّذِیْنَ یَخَافُوْنَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُوْا عَلَیْهِمُ الْبَابَ ۚ— فَاِذَا دَخَلْتُمُوْهُ فَاِنَّكُمْ غٰلِبُوْنَ ۚ۬— وَعَلَی اللّٰهِ فَتَوَكَّلُوْۤا اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟
وویل دوه سړیو د موسی –علیه السلام- له ملګرو څخه د هغو کسانو څخه چې د الله تعالی نه ویریدل او د هغه له عذاب څخه ویریدل، نعمت کړی و الله تعالی په دې دواړو باندې د توفیق ورکولو خپلې تابعدارۍ ته، هڅول يې خپل قومونو د موسی –علیه السلام- د حکم عملي کولو ته : ننوځئ تاسو په دې ظالمانو باندې د دې ښار په دروازه باندې، نو کله چې تاسو د دروازې څخه تیرشوئ، او ورننوتلئ نو بیشکه –د الله تعالی په حکم- تاسو به په هغو باندې کامیابیږئ په داسې حال کې چې یقین کوونکي وئ د الله تعالی په طریقو باندې چې کامیابي راځي په استعمالولو د اسبابو د ایمان راوړلو نه په الله تعالی او په تیارولو د مادي اسبابو، او خاص یواځې په الله تعالی باور وکړئ او په هغه ځانونه وسپارئ که چیرته تاسو په رښتیا سره مومنان یاست، ځکه چې ایمان سره په الله تعالی باندې توکل او یقین کول لازمي دي.
التفاسير: