ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
148
:
7
وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوْسٰی مِنْ بَعْدِهٖ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهٗ خُوَارٌ ؕ— اَلَمْ یَرَوْا اَنَّهٗ لَا یُكَلِّمُهُمْ وَلَا یَهْدِیْهِمْ سَبِیْلًا ۘ— اِتَّخَذُوْهُ وَكَانُوْا ظٰلِمِیْنَ ۟
او جوړ کړ د موسی -علیه السلام- قوم وروسته د تللو د هغه د خپل رب د ملاقات لپاره د خپلو ګاڼو څخه یوه مجسمه (ډانچه) د خوسي چې ساه پکې نه وه او اواز به یې کاوه، آیا دوی نه پوهیږي چې بیشکه دا خوسی د دوی سره خبرې نشي کولی، او نه ورته د حسي یا معنوی خیر طرف ته هدایت کولی شي، او نه دوی ته خیر رسولی شي او نه ترې ضرر اوچتولی شي؟! نیولی و دوی دې لره حقدار د بندګۍ او دوی په دې کار سره ظلم کوونکي وو د خپلو ځانونو سره.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• على العبد أن يكون من المُظْهِرين لإحسان الله وفضله عليه، فإن الشكر مقرون بالمزيد.
بنده باید د الله تعالی فضل او مهرباني په ځان باندې ښکاره کړي، ځکه چې شکر ایستلو سره د نعمتونو زیاتوالی تړل شوی دی.
• على العبد الأخذ بالأحسن في الأقوال والأفعال.
بنده باید په ویناوو او کارونو کې خایسته غوره کړي.
• يجب تلقي الشريعة بحزم وجد وعزم على الطاعة وتنفيذ ما ورد فيها من الصلاح والإصلاح ومنع الفساد والإفساد.
لازم دي قبلول د شریعت په پوره هوډ او قوت او ارادې سره په تابعدارۍ کولو او په عملي کولو د هغه څه چې په دې کې راغلي د خیر او اصلاح نه او د بندولو د فساد او د فساد کولو نه.
• على العبد إذا أخطأ أو قصَّر في حق ربه أن يعترف بعظيم الجُرْم الذي أقدم عليه، وأنه لا ملجأ من الله في إقالة عثرته إلا إليه.
کله چې بنده خطا شي او یا د خپل رب په حق کې کمی وکړي باید اعتراف وکړي په غټوالي د هغې ګناه چې کړې یې ده، او اعتراف وکړي په دې چې یقینا نشته ده لره بل ځای د پناه د الله تعالی نه پرته په بخښلو د خطایۍ د ده مګر الله تعالی دی.
