ترجمة معاني آية 155 سورة الأعراف - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 155

وَاخْتَارَ مُوْسٰی قَوْمَهٗ سَبْعِیْنَ رَجُلًا لِّمِیْقَاتِنَا ۚ— فَلَمَّاۤ اَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ اَهْلَكْتَهُمْ مِّنْ قَبْلُ وَاِیَّایَ ؕ— اَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَآءُ مِنَّا ۚ— اِنْ هِیَ اِلَّا فِتْنَتُكَ ؕ— تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَآءُ وَتَهْدِیْ مَنْ تَشَآءُ ؕ— اَنْتَ وَلِیُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَاَنْتَ خَیْرُ الْغٰفِرِیْنَ ۟

او موسی -علیه السلام- د خپل قوم څخه اویا هوښیار کسان غوره کړل د دې لپاره چې خپل رب ته عذر وکړي د هغه څه نه چې د هغه د قوم کم عقلانو د خوسي عبادت کړی و، او الله تعالی دوی سره د یوې مقررې نیټې وعده کړې وه چې هغې ته به حاضریږي، نو هر کله چې دوی حاضر شول په الله تعالی یې جرات وکړ، او د موسی -علیه السلام- څخه یې وغوښتل چې دوی ته دې الله تعالی وښایې، نو دوی زلزلې ونیول او لدې وجې نه دوی بې هوشه شول او مړه شول، نو موسی -علیه السلام- خپل رب ته عاجزي وکړه، او ویې ویل: ای زما ربه! که چیرته تا غوښتلی وی هلاکول د قوم زما او هلاکول زما د دوی سره مخکې د راتګ د دوی نه نو تا به هلاک کړی وی، آیا ته هلاکوې مونږ لره په سبب د هغه کار چې زمونږ کم عقلانو کړی دی؟ نو زما قوم چې کوم د خوسي عبادت کړی دی دا نه و مګر یو امتحان، ګمراه کوې ته په دې سره څوک چې وغواړې، او هدایت کوې چاته چې وغواړې، ته زمونږ د کارونو واکدار یې نو بخښنه وکړې مونږ ته زمونږ د ګناهونو، او رحم وکړې پر مونږ باندې ستا په پراخه رحمت سره، او ته هغه غوره ذات یې ګناه بخښې، او له ګناه څخه (بنده) ته تېریږې.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• في الآيات دليل على أن الخطأ في الاجتهاد مع وضوح الأدلة لا يعذر فيه صاحبه عند إجراء الأحكام عليه، وهو ما يسميه الفقهاء بالتأويل البعيد.

په دې آیتونو کې دلیل دی په دې خبره چې په اجتهاد کې خطایې د ښکاره دلیل سره په دې کې د احکامو د اجراء په وخت کې دا کس معذور نه ګڼل کیږي، او دې ته فقها لرې تاویل وایې.

• من آداب الدعاء البدء بالنفس، حيث بدأ موسى عليه السلام دعاءه فطلب المغفرة لنفسه تأدُّبًا مع الله فيما ظهر عليه من الغضب، ثم طلب المغفرة لأخيه فيما عسى أن يكون قد ظهر منه من تفريط أو تساهل في رَدْع عَبَدة العجل عن ذلك.

د دعا له ادابو نه دا دي چې لومړی له ځان څخه پیل وکړي، کله چې موسی -علیه السلام- دعا شروع کړه نو اول یې د ځان لپاره د بخښنې دعا وغوښتله د الله تعالی سره د ادب له وجې نه کله چې ده باندې د غصې اثر ښکاره شوی و، بیا یې د خپل ورور لپاره بخښنه وغوښتله په هغه څه کې چې کیدای شي د ده نه د خوسي د عبادت په منع کولو کې څه کمی او یا نرمي شوی وي.

• التحذير من الغضب وسلطته على عقل الشخص؛ ولذلك نسب الله للغضب فعل السكوت كأنه هو الآمر والناهي.

له غصې او د يو چا پر عقل - د غصې - له واک لرلو څخه وېرول، او له همدې امله الله غصې ته د خاموشۍ فعل نسبت کړی، ګويا چې هغه امر او نهي کوونکی دی.

• ضرورة التوقي من غضب الله، وخوف بطشه، فانظر إلى مقام موسى عليه السلام عند ربه، وانظر خشيته من غضب ربه.

ضرور دي ځان ساتل د الله تعالی له غصې نه، او ویره کول د هغه د رانیولو نه، نو ته د موسی -علیه السلام- مرتبې ته د خپل رب سره وګوره، او وګوره د هغه ویرې ته د خپل رب د غصې نه.