ترجمة معاني آية 112 سورة آل عمران - الترجمة البشتوية - سرفراز - موسوعة القرآن الكريم

آية: 112

ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ اَیْنَ مَا ثُقِفُوْۤا اِلَّا بِحَبْلٍ مِّنَ اللّٰهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَآءُوْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللّٰهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ؕ— ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَانُوْا یَكْفُرُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ وَیَقْتُلُوْنَ الْاَنْۢبِیَآءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ؕ— ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَّكَانُوْا یَعْتَدُوْنَ ۟ۗ

په هر ځای کې چې وي له سپکاوي سره به مخ وي مګر یوازې د الله او د خلکو په پناه کې له سپکاوي څخه خلاصیدای شي، او د الله په قهر اخته شوي، خواري او ذلت پرې واکمن شوی دی، له دې ورځې سره ځکه مخ دي چې د الله په ایتونو کافران کیږي او په ناحقه پیغمبران وژني او دا ځکه کوي چې سرغړونه یې کړې او له خپل حد څخه وړاندې تیر شوي دي.