ترجمة معاني آية 8 سورة الزمر - الترجمة البشتوية - سرفراز - موسوعة القرآن الكريم

آية: 8

وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهٗ مُنِیْبًا اِلَیْهِ ثُمَّ اِذَا خَوَّلَهٗ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِیَ مَا كَانَ یَدْعُوْۤا اِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلّٰهِ اَنْدَادًا لِّیُضِلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ؕ— قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِیْلًا ۖۗ— اِنَّكَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ ۟

او کله چې انسان ته کوم کړاو ورسیږي نو خورا په زارۍ سره خپل رب رابلي خو چې له خپلې لورې لورینه پرې وکړي نو هغه څه هیر کړي چې وړاندې به يي باله او د الله لپاره شریکان نیسي تر څو نور خلک د الله له لارې واړوي ای محمده! ورته ووایه چې له خپل کفر نه دې لږ ورځې ګټه واخله بې له شکه ته د اور له خاوندانو يې.