ترجمة معاني سورة الزخرف - الترجمة البشتوية - سرفراز - رقم الصفحة 492 - موسوعة القرآن الكريم

آية: 34

وَلِبُیُوْتِهِمْ اَبْوَابًا وَّسُرُرًا عَلَیْهَا یَتَّكِـُٔوْنَ ۟ۙ

او هم به مو، د هغوی د کورونو دروازې او هغه تختونه چې تکیه پرې کوي له سپینو رو کړی وو.

آية: 35

وَزُخْرُفًا ؕ— وَاِنْ كُلُّ ذٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ؕ— وَالْاٰخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِیْنَ ۟۠

او د ورځني ژوند نور څیزونه به مو له سرو زرو ور کړي وو. خو: دا ټول د دنیوي ژوندون ګټه ده. او اخرت ستا د رب په وړاندې یوازې دپرهیزګارانو لپاره دی.

آية: 36

وَمَنْ یَّعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمٰنِ نُقَیِّضْ لَهٗ شَیْطٰنًا فَهُوَ لَهٗ قَرِیْنٌ ۟

او هر څوک چې د رحمن خدای له یاد نه بې پروا شي نو مونږ یو شیطان په غاړه کې وراچوو او هغه يي همیشنی دوست وي.

آية: 37

وَاِنَّهُمْ لَیَصُدُّوْنَهُمْ عَنِ السَّبِیْلِ وَیَحْسَبُوْنَ اَنَّهُمْ مُّهْتَدُوْنَ ۟

شیطانان دا وړ خلک له سمې لارې نه په څنګوي خو هغوی انګیري چې ګنې په سمه روان دي.

آية: 38

حَتّٰۤی اِذَا جَآءَنَا قَالَ یٰلَیْتَ بَیْنِیْ وَبَیْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرِیْنُ ۟

تر څو چې مونږ ته راشي نو بیا خپل شیطان دوست ته وايي: دریغه چې زما او ستا ترمینځ د ختیځ او لویدیځ هومره لرې والی وای ته ډیر بد دوست يې.

آية: 39

وَلَنْ یَّنْفَعَكُمُ الْیَوْمَ اِذْ ظَّلَمْتُمْ اَنَّكُمْ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ ۟

او نن ورځ به دا بیزاري تاسې ته هیڅ ګټه ونه رسوي. او له دې کبله چې تاسې تیری کړی دی نو دواړه په عذاب کې یو برابر يي.

آية: 40

اَفَاَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ اَوْ تَهْدِی الْعُمْیَ وَمَنْ كَانَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟

نو ای محمده! ایا ته به يې کاڼه ته واوروې؟ او یا به ړانده او هغه ته چې ښکاره لار ورکی دی لار وښوولی شې؟

آية: 41

فَاِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَاِنَّا مِنْهُمْ مُّنْتَقِمُوْنَ ۟ۙ

ای محمده! یا به مونږ تا بوځو مونږ له دوی نه خامخا غچ اخیستونکي یو.

آية: 42

اَوْ نُرِیَنَّكَ الَّذِیْ وَعَدْنٰهُمْ فَاِنَّا عَلَیْهِمْ مُّقْتَدِرُوْنَ ۟

او یا به تاته هم هغه څه وښایو چې مونږ يې وعده ورسره کړې او دا زمونږ د وسې کار دی.

آية: 43

فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِیْۤ اُوْحِیَ اِلَیْكَ ۚ— اِنَّكَ عَلٰی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟

په هغه څه منګولي ښځې کړه چې تاته وحی کولی شی له شک نه وتلې خبره ده چې ته په سمه لار يې.

آية: 44

وَاِنَّهٗ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۚ— وَسَوْفَ تُسْـَٔلُوْنَ ۟

او پخه خبره ده چې تا او ستا قوم ته دا قران لوی پنده دی. او ډير ژر به تاسې وپوښتلی شئ.

آية: 45

وَسْـَٔلْ مَنْ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُّسُلِنَاۤ اَجَعَلْنَا مِنْ دُوْنِ الرَّحْمٰنِ اٰلِهَةً یُّعْبَدُوْنَ ۟۠

او زمونږ له هغو ټولو پیغمبرانو نه چې له تانه وړاندې مو لیږلي وو، پوښتنه وکړه چې: ایا مونږ پرته له رحمن خدای نه نور خدایان ټاکلي وو چې عبادت يي وشي؟

آية: 46

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مُوْسٰی بِاٰیٰتِنَاۤ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ فَقَالَ اِنِّیْ رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

او په باوري توګه مونږ موسی له خپلو دلایلو سره فرعون او د هغه د قوم مشرانو ته لیږلی ؤ. موسی ورته وویل: زه د رب العالمین استازی یم.

آية: 47

فَلَمَّا جَآءَهُمْ بِاٰیٰتِنَاۤ اِذَا هُمْ مِّنْهَا یَضْحَكُوْنَ ۟

او چې کله يې زمونږ دلایل ورته وړاندې کړل نو هغوی پرې خندا وکړه.